Wachten op Godot is een absurd toneelstuk van de Ierse schrijver Samuel Beckett, waarin twee personages tevergeefs wachten op een zekere Godot, een persoon die nooit zal komen. Beckett schreef deze tweeakter oorspronkelijk in het Frans (En attendant Godot, 1952) en vertaalde het in 1954 in het Engels (Waiting for Godot). Het vertelt het verhaal van twee vrienden, Vladimir en Estragon.
Vladimir en Estragon wachten op Godot, op een onbepaalde plek, met als enige herkenningspunt een boom (die het verstrijken van de tijd aangeeft). De tijd is ook onbepaald, de tweede akte wordt geïntroduceerd als "volgende dag", maar het is onduidelijk hoe lang Vladimir en Estragon al wachten op Godot. Dat kan twee dagen zijn, maar ook hun hele leven (meer dan 50 jaar).